Shih tzu osiągają wielkość między 22 a 27 cm u samców i zaledwie 20 – 25 cm u suczek. Warto też wiedzieć, ile waży shih tzu. Waga tych psów waha się od 4 do 8 kg. Jak widać, są nieduże. Jednak chociaż sprawiają wrażenie kruchych i delikatnych, to są krzepkie i dość dobrze umięśnione, szczególnie w obrębie kończyn.
Musieliśmy wykastrować psa. Wiedzieliśmy o tym już od dawna – jedno jądro było niezstąpione i jeszcze gdy Franek był szczeniakiem, weterynarz wytłumaczył nam, że kastracja będzie konieczna. W przeciwnym wypadku za kilka lat nasz shih tzu mógłby zachorować na nowotwór, a prawdopodobieństwo takiego obrotu spraw w przypadku braku kastracji byłoby wyższe o ponad 80%. Decyzja zapadła. Dziś mija 16 dni od zabiegu i przychodzę do Was z wpisem zawierającym informacje, których nie znalazłam, gdy sama ich potrzebowałam. Jeśli Wasz pies ma zostać wykastrowany, warto wiedzieć, czego się spodziewać po. Przygotujcie siebie i psa, a po dwóch tygodniach od kastracji oboje zapomnicie, co zaszło. W tym wpisie nie będziemy się rozwodzić nad za i przeciw kastracji. Nasz powód takiej decyzji znacie, Wami może kierować coś zupełnie innego. Najważniejsze, żeby zawsze mieć na uwadze przede wszystkim dobro naszego psa. Pamiętajcie też, że nie jestem weterynarzem – poniższy wpis to zbiór moich spostrzeżeń jako właścicielki psa rasy shih tzu, który przeszedł kastrację. Zapraszam do lektury! . Wybór weterynarza to priorytet. Ile kosztuje kastracja psa? Zanim weterynarz zakwalifikuje psa do zabiegu i wyznaczy odpowiedni termin, poinformuje nas o jego kosztach. To, ile kosztuje kastracja jest niezwykle ważne – nie każdego stać na wydatek rzędu kilkuset złotych bez wcześniejszego przygotowania się. Dlatego najpierw polecam odwiedzić zaufanego weterynarza, najlepiej z polecenia. Powinien to być rekomendowany lekarz, który działa w gabinecie o wysokim standardzie. Dobrze, gdyby gabinet znajdował się niedaleko miejsca zamieszkania – po kastracji pies będzie zestresowany i ospały, a im szybciej znajdzie się w domu, tym lepiej dla niego. My mieszkamy we Wrocławiu, dlatego koszt kastracji był wysoki. Zostaliśmy o nim powiadomieni przed zabiegiem – 380 zł. To duża cena za kastrację, w innych wrocławskich gabinetach zabieg ten jest wykonywany nawet za 120 zł. Nam jednak zależało, aby Frankiem zajęła się zaufana weterynarz. Dzięki temu mieliśmy pewność, że pies będzie w dobrych rękach – ta lekarka operowała już inne psy z naszej rodziny, zawsze z dobrym skutkiem. Nie jest tajemnicą, gdzie wykonaliśmy zabieg, ale nie chcę robić reklamy. Dlatego jeśli jesteście ciekawi, proszę o wiadomość prywatną. Koszt kastracji obejmował: zabieg, kołnierz pozabiegowy, jedną wizytę kontrolną dzień po zabiegu, lek przeciwbólowy (x2 – zaraz po kastracji i dzień po), zdjęcie szwów po 10 dniach. Skoro wiemy już, ile kosztuje kastracja we Wrocławiu, jako ciekawostkę dodam, że mieszkańcy Warszawy o takim wydatku mogą zapomnieć. W stolicy kastracja i sterylizacja są refundowane już od kilku lat, o ile tylko pies spełnia określone warunki. . Kwalifikacja do kastracji i badania przed zabiegiem Przed kastracją trzeba odwiedzić wybrany gabinet wraz z psem. Podczas wizyty weterynarz zbada czworonoga i zakwalifikuje go do zabiegu. Mimo, że od dawna wiedzieliśmy o konieczności wykonania kastracji, czekaliśmy, aż nasz shih tzu będzie starszy. Lekarz odradziła nam kastrację szczeniaka. Poleciła poczekać, aż pies w pełni się rozwinie. Choć małe psy można kastrować szybciej od dużych, zaleca się nie robić tego wcześniej, niż przed ukończeniem przez zwierzaka 7 miesięcy, a najlepiej roku. My poczekaliśmy nieco dłużej – Franek w dniu kastracji miał skończone 2 lata i 4 miesiące, ważył 4,8 kg. Wstępne badania w naszym przypadku zostały ograniczone do zważenia i osłuchania psa. Weterynarz wykonała USG – okazało się, że jądro psa nie tkwiło w jamie brzusznej, jak przypuszczaliśmy, ale w pachwinie. Niewiele zabrakło mu do prawidłowego zstąpienia, no cóż… To jednak była dobra wiadomość, gdyż zmniejszało ryzyko powikłań kastracji. Lekarz upewniła się, że pies przed kastracją nie był szczepiony ani odrobaczany (jeśli tak, należy odczekać 14 dni). Pobrała mu też krew do rutynowych badań (morfologia i biochemia), choć nie jest to koniecznością. Za to badanie musieliśmy dodatkowo zapłacić (99 zł), gdyż nie wlicza się ono w koszt kastracji psa. Termin zabiegu został wyznaczony na za 10 dni. Przez ten czas mieliśmy normalnie karmić naszego shih tzu, podając mu karmę którą ten zna i dobrze toleruje. Dzień przed planowaną kastracją ostatni posiłek podaliśmy psu o godz. 18:00 – zabieg został wyznaczony na godz. 14:00 następnego dnia. To oznaczało aż 20 godzin na czczo (pies przez cały czas mógł pić wodę). Muszę przyznać, że Franek dość ciężko znosił pierwszą w życiu głodówkę. Na różne sposoby próbował nas prosić o przysmaki, oczywiście bezskutecznie. Tuż przed zabiegiem zalecono nam krótki spacer, podczas którego pies się wypróżnił. Miał to być spokojny spacerek bez szaleństw, ale jak na shih tzu przystało, spokojnie się nie dało. Franka rozpierała energia. Choć był głodny miał dość sił, żeby pogonić gołębia i obwąchać wszystkie krzaczki. . Narkoza przed kastracją, najgorszy moment dla właściciela To będzie ważny akapit dla wrażliwych psich opiekunów. Nie spodziewaliśmy się aż takich emocji związanych z podaniem psu narkozy przed zabiegiem. W gabinecie, który wybraliśmy, narkoza jest podawana w obecności właściciela. To dobre dla psiaka, który spokojniej przez to przechodzi. Niestety, dla nas okazało się bardzo ciężkie. Franek został położony na kozetce, a weterynarz podała mu zastrzyk. Już po chwili pies stał się bezwładny, ociężały i ospały. Mimo, że oczy mu się zamykały, wciąż merdał ogonkiem. Przyznam, że bardzo to przeżyłam. Choć wiedziałam, że narkoza za parę godzin minie miałam wrażenie, jakbym traciła psa. Być może inni właściciele nie odczują tego w taki sposób, zawsze jednak lepiej wiedzieć, czego się spodziewać. Pies zasnął – z otwartymi oczami (to ponoć norma), serce biło mu normalnie, był bezwładny i… zupełnie jak nie on. Gdy już się uspokoiłam, weterynarz zleciła mi jeszcze kupić Octenisept, środek odkażający. Ruszyłam więc do apteki, zostawiając psa pod narkozą w dobrych rękach. . Pies po kastracji – kiedy mija narkoza, pierwsza doba po Dokładnie 4,5h po zabiegu, o godz. 18:30 zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami przyjechaliśmy po psa. Franek leżał na specjalnej macie grzewczej. Miał założony kołnierz pozabiegowy i od razu mnie poznał. Wzięłam go na ręce – bardzo się trząsł. Tu ważna uwaga – odbierając psa po kastracji zabierzcie ze sobą koc do opatulenia zwierzaka. Nawet, jeśli zabieg odbywa się wiosną lub latem, po narkozie pies musi przebywać w ciepłym i bezpiecznym miejscu. Dodam, że nie otrzymaliśmy żadnych środków ani antybiotyku, natomiast następnego dnia mieliśmy się zjawić na kontrolę. Pies miał podany jedynie lek przeciwbólowy, był bardzo ospały i nie miał na nic siły. Miejsce cięcia było spryskane srebrnym środkiem (Alu Spray) odkażającym. Po powrocie do domu położyliśmy psa w jego legowisku, okryliśmy kocami i zrobiliśmy najlepsze, co można zrobić – zostawiliśmy go w spokoju. Naturalnie zdążyłam jeszcze zrobić mu zdjęcie: Oczywiście warto co jakiś czas zajrzeć do psa. Dopiero po kilku godzinach można spróbować podać mu wodę na łyżeczce (w kołnierzu picie z miski raczej się nie uda). Nasz shih tzu po kastracji spał przez 7 godzin, co chwilę lekko otwierając oczy i sprawdzając, czy jesteśmy w pobliżu. Byliśmy. Jako, że pies nie miał siły samodzielnie chodzić, po jego przebudzeniu – 7 godzin po zabiegu wynieśliśmy go na dwór, żeby oddał mocz. Niestety – bezskutecznie. Franek próbował chodzić po trawie, ale był jeszcze ospały, nie miał siły stać na wszystkich łapach. Resztę nocy spędził śpiąc – nie chciał pić, co trochę nas martwiło, ale pozwoliliśmy mu odpoczywać. Dzień po kastracji pojechaliśmy na wizytę kontrolną do weterynarza. Minęło 17 godzin od zabiegu, a pies wciąż nie oddał moczu. Udało mu się to dopiero pod gabinetem, gdy poczuł zapachy innych psów. Weterynarz obejrzała operowane miejsce, podała mu lek przeciwbólowy, a nam kazała spryskiwać ranę dwa razy dziennie środkiem odkażającym. Ponieważ pies próbował stawiać już pierwsze kroki (bezskutecznie – kołnierz bardzo mu przeszkadzał), zapytaliśmy weterynarz o fartuszek pooperacyjny. Pozwoliła zastąpić nim kołnierz, jednak dopiero po upływie kolejnej doby. Przez resztę dnia po kastracji pies spał, od czasu do czasu samodzielnie zmieniając pozycję i upominając się o wodę (naprawdę nie umiał pić w kołnierzu!). Przez lek przeciwbólowy był bardzo spokojny i śpiący. Rekonwalescencja sprowadzała się do odpoczynku na łóżku: Dwa dni po kastracji zdjęliśmy kołnierz pozabiegowy Ale tylko dlatego, że mieliśmy zgodę weterynarza. Noszenie kołnierza okazało się zbyt męczące dla wymagającego shih tzu. Niewygodny kołnierz zastąpiliśmy fartuszkiem pooperacyjnym. Kupiliśmy go za 25 zł w gabinecie, gdzie pies był kastrowany. Ubranko zakładało się od dołu, zawiązując na plecach. Tak, żeby miejsce operowane było całkiem zasłonięte – pies nie może go lizać. Ponieważ nasz shih tzu jest przyzwyczajony do noszenia ubranek, fartuszek w ogóle mu nie przeszkadzał. Już dwa dni po kastracji pies samodzielnie chodził, choć wciąż nie miał dość siły w tylnych łapach. Ogolone włosy ewidentnie go drażniły, przez co pies szurał tyłkiem po ziemi, gdy tylko odwracaliśmy wzrok. Jak widać, nasz pies na zdjęciu nie jest zadowolony z obecnej sytuacji. Czuje, że coś się zmieniło, być może rana jeszcze go boli. Nie wolno jednak na własną rękę podawać mu środków przeciwbólowych! Gdy weterynarz nie zaleci inaczej, pozwólmy mu samodzielnie wrócić do pełnej sprawności. Kilka porad dotyczących rekonwalescencji psa po kastracji, wynikających z moich doświadczeń: Jeżeli macie w domu schody, koniecznie je zabezpieczcie. Gdy tylko pies zacznie odzyskiwać siły, zechce po nich biegać. To może skutkować naderwaniem szwów. Przez 10 dni po kastracji nie pozwalamy psu chodzić po schodach, znosimy go na rękach. Jeśli wasz pies lubi wskakiwać na łóżko, przygotujcie mu wejście z poduszek. Osłabione szwy mogą puścić, a wtedy rana będzie się wolniej goić. Każdy ruch związany ze wskakiwaniem wymaga od psa wysiłku – powinien on go unikać aż do zdjęcia szwów. Codziennie oglądajcie ranę. Najlepiej robić to w dwie osoby, gdyż pies może się niecierpliwić i wyrywać, co szkodzi szwom. W miejscu nacięcia skóry mogą się tworzyć strupki – usuwamy je, przykładając do nich wacik nasączony środkiem odkażającym (u nas Octenisept). Podobnie postępujemy, jeśli w szwy zaplącze się sierść. Nie denerwujcie się, jeśli pozostawiony worek mosznowy zacznie puchnąć, a jego okolice zrobią się czerwone. Od 2-4 dni po zabiegu kastracji jest to normalne. Ogolone włoski podrażniają delikatną okolicę, a pies odruchowo pociera nią o dywan lub trawę. Nie zawsze udaje się go upilnować, dlatego zaczerwieniony pusty worek nie jest powodem do niepokoju. Po dwóch dniach zacznie się od wchłaniać, aby po kilku miesiącach zupełnie zniknąć. Zaopatrzcie się w podkłady chłonne, żeby nie męczyć psa noszeniem i wychodzeniem na dwór. Tuż po kastracji załatwienie się na matę będzie dla niego znacznie mniej obciążające. Pierwsze spacery po zabiegu ograniczajcie do koniecznego minimum. Pies nie może się przeciążać, wystarczy, że odda mocz i kał – bez zbędnego biegania czy myszkowania po krzakach. Jeśli pies nie chce chodzić, siada lub nerwowo się drapie, bez obaw. To ogolona sierść przeszkadza mu w swobodnym spacerowaniu. My też się martwiliśmy, ale pani weterynarz nas uspokoiła. Pozwólcie psu spokojnie odpoczywać w miejscu, które dobrze zna. Przygotujcie dla niego dużo miękkich poduszek, ulubiony kocyk i przytulankę. Niech czuje się bezpiecznie i wie, że najgorsze już minęło. 10 dni po kastracji psa pora na zdjęcie szwów Zdjęcie szwów po kastracji to już tylko formalność. Trwa kilka minut – po wszystkim miejsce po zabiegu zostaje jeszcze raz przemyte, a ewentualne strupki usunięte. Od tej pory pies nie musi już nosić kołnierza ani kubraczka. Zachowuje się zupełnie normalnie, biega, przynosi zabawki, ma apetyt, dużo pije. Tak było w naszym przypadku – kastracja przebiegła bez powikłań. W tej chwili mija od niej 16 dni. Franek zachowuje się, jak wcześniej. Zauważyliśmy też, że znacznie częściej odpoczywa na plecach, unosząc łapy do góry. To teraz jego ulubiona pozycja do spania – widać nic go już nie uwiera. Na zdjęciu poniżej widać, jak obecnie wygląda miejsce po wycięciu jąder naszemu psu. Widoczna w kółku kropka to mały strupek, który na dniach powinien odpaść. Worek mosznowy powoli zaczyna się wchłaniać, nie jest spuchnięty ani zaczerwieniony, jak miało to miejsce w trzecim i czwartym dniu po kastracji. Pies nie liże zagojonej rany, wręcz nawet się nią nie interesuje. Mam wrażenie, że pogodził się z obecnym stanem rzeczy lub nie zdaje sobie sprawy z tego, że nosił coś w tym miejscu. .Franek wrócił do świata żywych psów: pełnych energii i radości. Znów jest naszym szczęśliwym maluchem, którego zdrowie to dla nas priorytet. Trzymajcie się ciepło!
Ile powinien ważyć 4 miesięczny maltańczyk?? Moj Mikuś (chłopczyk) waży 2,8kg i ma 4miesiące (niedawno skończył) dostaliśmy rodowód i powiedzieli że będzie miniaturka choć wiem że jednak nie będzie, boje ię że będzie duży i bedzie ważył wiecej niz powinien. Ile dawac mu teraz karmy ? Wypowiedzcie sie na te tematy licze na Ch. 12 x BIS Solaris Avis SPIRIT OF HAPPINESS Solaris Avis MILANA DE LUX Shih tzu ma wspaniałą, długą, sięgającą aż do ziemi sierść, która powinna być gruba, prosta lub lekko falista, ale nigdy nie kędzierzawa, podszyta bardzo solidnym, gęstym podszerstkiem. Falistość włosa jest dopuszczalna, ale niepożądana. Na czubku głowy włosy rosną do góry, układając się na kształt chryzantemy. Żeby nie opadały na oczy, powinno się je spinać w kucyk. Można to zrobić lateksową gumką lub ozdobną kokardką. Umaszczenie dowolne, może być wielobarwne. Wszystkie kombinacje kolorów są dozwolone zwłaszcza, gdy znaczenia są symetrycznie rozłożone. U psów łaciatych bardzo pożądana jest mała biała strzałka na czole i biały koniuszek ogona. Młodzieżowy Zwycięzca Europy 2014 , Ad Acte Pielęgnacja sierści Shih tzu jest psem którego nie można nie zauważyć, to co przyciąga uwagę to przede wszystkim niezwykle dekoracyjne owłosienie, które wystawcy psów tej rasy potrafią doprowadzić do perfekcji. Utrzymanie go w idealnej kondycji nie wymaga wprawdzie skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych, ale za to rygorystycznej systematyczności. Pies musi być regularnie kąpany i przede wszystkim szczotkowany, w przeciwnym razie sierść szybko się splącze i sfilcuje. Jego właściciel ma jednak szczęście, bo ten mały psiak przeważnie uwielbia być czesany, oczywiście pod warunkiem, że jest do tego przyzwyczajany od pierwszych tygodni życia, robi się to delikatnie a sierść jest zadbana i nie ma w niej supłów. Z pewnością nie jest to pies dla osoby, która ma zwyczaj wszystko odkładać „na potem”. Szata shih tzu składa się z włosa okrywowego, który rośnie wolno i u dorosłego psa sięga aż do ziemi oraz wyjątkowo obfitego i gęstego podszerstka. Zużywa się w sposób naturalny i ma potrzeby skracania jej nożyczkami. To pokazuje, jak długo trzeba czekać na odrośnięcie włosa i jak ważna jest systematyczna pielęgnacja. Oczywiście czas jaki trzeba na nią poświęcić zależy od tego czy pies ma być wystawiany. Bardzo wiele osób nabywa psa tej rasy ze względu na wspaniały charakter i w takim przypadku nie ma potrzeby utrzymywania długiego włosa, jeśli opiekun nie ma czasu na pielęgnację, można go ostrzyc dość krótko, będzie wyglądał równie ładnie a jego owłosienie będzie dużo łatwiejsze do utrzymania w porządku. Interchampion, GIRL Astarte Gold Szczotkowanie Przyzwyczajanie psa do szczotki rozpoczynamy począwszy od 7-go tygodnia życia. Jest to bardzo ważne, bo w tym wieku bez problemu podda się wszyskim zabiegom pielęgnacyjnym. Ostatnim momentem jest czwarty miesiąc, potem szczenię zaczyna mieć własne zdanie, przekonanie go do szczotki jest już trudniejsze i wymaga dużo więcej czasu. Dla shih tzu szczotkowanie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym i to czy pies mu się chętnie poddaje, czy się wyrywa jest nie bez znaczenia. Jakość szaty zależy od tego ile czasu jej poświęcimy, jeśli ma być w idealnym stanie, trzeba przewidzieć co najmniej godzinę tygodniowo. Najlepiej szczotkować dwa razy w tygodniu, w ostateczności jeden raz, u większości psów krytycznym okresem jest, w zależności od trybu życia psa, 10-14 dni. W tym czasie włos zdąży się tak sfilcować, że trzeba będzie czasochłonnego rozplątywania supłów związanego z męczeniem psa, utratą jego zaufania i często miernym na dodatek efektem. Potrzebne będą: szczotka włosiana lub włosiano nylonowa szczotka druciana o idealnie gładko zakończonych igłach (bez odstajacych kapturków) pudlówka - u psa niewystawowego do całej sierści, u wystawowego tylko do łap dwa grzebienie metalowe: rzadki i średnio gęsty (2mm i 5mm) grzebień ze szpikulcem do wyczesywania przedziałka i kucyka dość długie klamry do podpinania sierści (4-5 sztuk) nożyczki lub mała maszynka do wycięcia sierści na brzuchu i wewnętrznej stronie ud odżywka w aerozolu do szczotkowania (koniecznie!) Jeśli będziemy postępować delikatnie, pies bez problemu zaakceptuje wszystkie zabiegi przy swojej sierści a nawet je polubi zwłaszcza, jeśli na zakończenie zostanie pochwalony i nagrodzony ulubionym smakołykiem. To od właściciela zależy, czy bez protestu pozwoli uporządkować sierść i wtedy uporamy się z tym zadaniem bardzo szybko, czy też za każdym razem trzeba będzie gonić go po całym mieszkaniu i wyciągać zza kanapy, a wówczas zajmowanie się jego sierścią stanie się prawdziwą udręką - i dla psa i dla jego właściciela. Najważniejszy dla późniejszej jakości szaty jest okres od 2 do 6 miesiąca życia, w którym trzeba przyzwyczaić psa do tego, że ktoś zajmuje się jego sierścią. Po pełnym atrakcji spacerze dobrze wybieganego psa kładziemy na stole, na miękkim kocu i szczotkujemy jego sierść bardzo dokładnie, mimo że na tym etapie włos jest krótki i jeszcze nie ma tendencji do filcowania. Chodzi o przyzwyczajenie psa do szczotki i zdobycie jego zaufania. Ani na moment nie wolno pozostawić go bez nadzoru, nawet jak zaśnie, bo upadek lub skakanie z takiej wysokości może się skończyć tragicznie. Tibet Sap’s Nuestro Perro Na początku nie ma problemów, bo sierść jest bardzo krótka, potem jest coraz trudniej, włos coraz bardziej się plącze, aż do około 12 miesiąca życia, kiedy to następuje wymiana sierści młodzieńczej na dorosłą. Jest to okres najtrudniejszy, u shih tzu problemem jest nie tyle wypadanie włosa, tak jak u wielu innych ras, ale jego nieprawdopodobne plątanie i filcowanie. W tym trudnym okresie trzeba psa czesać i szczotkować codziennie i kapać nawet co dwa dni. Nie ma na to rady, młodzieńczy włos musi zostać wymieniony na dorosły. Jeśli pies nie bedzie wystawiany, można sobie pozwolić na skrócenie sierści, co wprawdzie ułatwia wyczesywanie ale od niego nie uwalnia. U psa wystawowego każdy włos jest na wagę złota i nawet w tym trudnym okresie nie wolno go stracić. Od momentu, w którym cała sierść została wymieniona, zaczyna się już normalna pielęgnacja, choć sierść nie jest jeszcze definitywnie ukształtowana. Jest jeszcze ciągle za cienka i zbyt miękka, zwłaszcza po kąpieli. Dopiero pod koniec drugiego roku życia pies ma nareszcie wzorcową, dostatecznie długą, dorosłą sierść, która w porównaniu z włosem młodzieńczym jest znacznie piękniejsza i dużo łatwiejsza do pielęgnacji. POLINA Ad Acte Jak szczotkować? Do zabiegów pielęgnacyjnych przystępujemy po powrocie ze spaceru lub po dłuższej zabawie, kiedy pies jest zmęczony. Jeśli właściciel ma delikatną rękę, pies podczas szczotkowania często zasypia. Najlepiej, kiedy leży na odpowiedniej wysokości stole, gdzie jest mu miękko i wygodnie, a jego pan/pani siedzi obok na krześle i zajmuje się jego sierścią. Szczotkowanie shih tzu na stojąco nie wystarczy, bo sierść trzeba rozczesywać warstwa po warstwie, idąc od dołu aż do grzbietu, a to można zrobić tylko na leżąco. Zaczynamy od położenia psa na plecach i w tej pozycji rozczesujemy sierść na brzuchu oraz tylnych i przednich kończynach. Sprawdzamy pachwiny, bo tu najczęściej sierść się filcuje, ale w tych miejscach można sobie pozwolić na delikatne użycie nożyczek. Następnie stawiamy psa i rozczesujemy kolejno tułów ogon a na końcu głowę, pamiętajac o tym, że w tym miejscu używamy tylko szczotki. Na reszcie ciała kolejność jest następująca: szczotka - grzebień - szczotka, aż do momentu, gdy szczotka idzie jak po maśle. Szczotkę prowadzimy pod włos, żeby wszędzie dojść aż do skóry, matomiast ostatnie pociagnięcia szczotki powinny iść zawsze z włosem. Niektóre psy szybko się niecierpliwią i nie chca stać spokojnie, wówczas można ułatwić sobie zadanie rozczesujac sierść na leżąco. Kładziemy psa na boku, nogami w kierunku właściciela. Zaczynamy od rozczesywania nóg, począwszy od dołu unosimy sierść ręką i szczotkujemy ją warstwa po warstwie, posuwając się w kierunku klatki piersiowej. Następnie dzielimy sierść na tułowiu poprzecznie na 5-6 warstw. Rozczesywanie zaczynamy od warstwy najniższej, resztę sierści podpinamy w górę specjalnymi klamrami lub zapinkami (mogą być do ludzkich włosów). Wydzieloną warstwę spryskujemy odżywką i rozczesujemy zgodnie z kierunkiem włosa, idąc od lewej strony do prawej, kładąc dla wygody rozczesywane pasmo na otwartej dłoni. Zaczynamy zawsze od końcówek włosów, aż po ich nasadę. Każdy napotkany supeł trzeba obficie spryskać odżywką rozplątującą, a po chwili rozdzielić go najpierw palcami a potem ustawionym na sztorc grzebieniem. Następnie w ten sam sposób rozczesujemy kolejną warstwę, pozostałe, tak jak poprzednio przypinamy klamrami. Tylko taka metoda daje pewność, że sierść została dokładnie rozczesana na całej długości, aż do skóry. W momencie, kiedy przychodzi czas na zajęcie się drugą stroną, nie wolno obracać psa trzymając go za nogi, tylko zachęcić go, żeby wstał, sam się odwrócił i położył się na drugim boku. Jeśli się niecierpliwi, można zrobić małą przerwę na rozprostowanie kości. Po rozczesaniu drugiej strony tułowia trzeba delikatnie usunąć nożyczkami lub maszynką nadmiar sierści porastającej wewnętrzną stronę ud oraz dolną część brzucha. Te miejsca nie są widoczne a w ten sposób będzie je łatwiej utrzymać w czystości. Jest to bardzo istotne zwłaszcza w przypadku samców, które przy załatwianiu się moczą i niszczą sobie sierść. Pędzel włosów na siusiaku trzeba delikatnie skrócić, bo zatrzymujący się na nim mocz długo wysycha i niezbyt elegancko pachnie. Warto także bardzo delikatnie skrócić włos w okolicy odbytu, żeby podczas załatwiania się nie brudził sobie sierści. Teraz już możemy psa postawić, przeczesać całą sierść szczotką a potem jeszcze grzebieniem, który prowadzimy prostopadle do ciała, powoli i ostrożnie, żeby go można było natychmiast zatrzymać, gdyby nam się zdarzyło przeoczyć jakiś supeł. O tym jak go rozplątać w zakładce Problemy z sierścią - supły i filce. Na zakończenie przeczesujemy szatę na tułowiu i kończynach włosianą szczotką zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. na takiej poduszce-wałku wygodniej rozczesać sierść na głowie Dopiero teraz bardzo dokładnie rozczesujemy sierść na głowie, a zwłaszcza za uszami, gdzie lubi się filcować. Brodę i grzywę rozczesuje się grzebieniem a nie szczotką. Opadającą na oczy grzywę trzeba spiąć frotką lub spinką. Pojedyncze włoski przy wewnętrznym kąciku oka najlepiej wydepilować, ale w taki sposób by było to jak najmniej widoczne. W żadnym przypadku nie można obcinać ich nożyczkami, bo odrastający włos będzie sterczący, twardy i może kaleczyć gałkę oczną. Pamiętajmy cały czas o tym, że nigdy nie wolno szczotkować i czesać na sucho, każdą rozczesywaną warstwę trzeba najpierw spryskać specjalną odżywką do rozczesywania, która wzmacnia włos, ułatwia rozczesywanie i zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Na piękną wzorcową szatę trzeba cierpliwie poczekać i ciężko zapracować. Poprawna, gruba sierść jest łatwiejsza w pielęgnacji, im bardziej jest miękka, tym łatwiej się plącze i filcuje. Jeśli więc mamy ambicje wystawowe starajmy się kupić szczenię z dobrą, wzorcową szatą. Warto wiedzieć, że prawidłowo wypielegnowana sierść shih tzu nie powinna być sztywna, tylko lejąca, jedwabista. W sytuacji, gdy nie mamy czasu na pielęgnację długiej sierści a pies nie jest wystawiany, można mu ją skrócić. Uwolni go to od splątanego włosa a właściciela od nieustannych wyrzutów sumienia. A piesek i tak będzie wyglądał ślicznie. fantazyjne fryzurki dla shih tzu wykonane przez Katarzynę Łubowską z COCO SALON GROOMERSKI z Wrocławia Kąpiel Shih tzu kąpie się przeważnie 1-2 razy w miesiącu, psy wystawowe raz na 7-10 dni, oraz zawsze przed i po wystawie. Przed każdą kąpielą sierść musi być bardzo dokładnie rozczesana na całej długości, od końców aż do skóry i wszystkie supły i filce usunięte. Jest to bardzo ważne, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i będą dużo trudniejsze do rozczesania. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos, pod warunkiem, że używamy dobrych, profesjonalnych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla tego typu owłosienia. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi, w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, wysuszają i niszczą sierść. Psa wstawiamy do wanny na antypoślizgową podkładkę i dokładnie moczymy jego sierść letnią wodą. Nakładamy odpowiednio rozcieńczony szampon, rozprowadzamy go na całej sierści i myjemy delikatnie, raczej wyciskamy unikając energicznego szorowania, które sprzyja plątaniu się włosa. Myjemy co najmniej dwukrotnie, a jeśli trzeba więcej, tak długo, aż sierść będzie czysta, specjalnym szamponem dostosowanym do aktualnych potrzeb sierści. Do normalnego, zdrowego włosa stosujemy dobry szampon dla psów długowłosych. Jeśli włos jest przesuszony – szampon regenerujący, a jeśli chcemy poprawić kolor, szampon intensyfikujący tę barwę, która wymaga poprawienia. Szampon powinien być zawsze rozcieńczony, zbyt skondensowany wcale nie myje lepiej, za to trudno się rozprowadza i jeszcze trudniej wypłukuje, nie mówiąc o tym, że zużywa się go niepotrzebnie za dużo. Ponadto skondensowany szampon jest zbyt mocny dla delikatnego włosa. Po każdym myciu dokładnie spłukujemy sierść, również pod brzuchem, bo tam spływa najwięcej piany. Woda lepiej przenika aż do skóry, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości odbija się od sierści powodując niepotrzebne pienienie resztek szamponu. Po dokładnym wypłukaniu i bardzo starannym odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia go, uelastycznia i skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Na koniec sierść spłukujemy i delikatnie, bez pocierania odciskamy ją ręcznikiem tak, żeby jej nie plątać. Teraz już tylko trzeba delikatnie rozczesać sierść najpierw rzadkim a potem trochę bardziej gęstym grzebieniem. Obecność balsamu na sierści bardzo ułatwia rozczesywanie, można więc wstępnie rozczesać ją jeszcze przed jego spłukaniem, dopiero potem spłukać, ponownie odcisnąć ręcznikiem a następnie jeszcze raz rozczesać i suszyć. U psów wystawowych, zwłaszcza tych, które noszą papiloty można nie do końca wypłukać odżywkę, jej minimalna ilość pozostawiona na sierści pełni funkcję ochronną, zwłaszcza w zimie. Trzeba się jednak liczyć z tym, że sierść wówczas wygląda mniej efektownie i szybciej sie brudzi. Bardzo ważne jest dokładne wysuszenie sierści, warto zadać sobie trochę trudu i maksymalnie odcisnąć wilgoć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruba sierść podszyta podszerstkiem schnie bardzo długo a najmniejsze nawet niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować jego sfilcowanie i zaparzenie się skóry. Małe przerwy w suszeniu pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W letni dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby się nie wytarzał w trawie, co bezpośrednio po kąpieli robi zazwyczaj ze szczególną przyjemnnością. Jeśli pies ma być wystawiany, nie powinien się położyć dopóki sierść jest jeszcze wilgotna lub ciepła bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła lub niedosuszona sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata. UFO Veseliy Gremlin Czystość bez kąpieli Shih tzu kąpie się na tyle często, że rzadko pojawia się konieczność czyszczenia jego sierści na sucho. W niektórych sytuacjach, takich jak brak czasu lub problemy zdrowotne psa, taka możliwość jest jednak prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnego lotionu - naciągnąć warstewkę waty na szczotkę, zwilżyć ją lotionem i wyszczotkować sierść z włosem i pod włos. Brud pozostanie na wacie, którą w miarę potrzeby należy wymieniać na czystą tak długo, aż nie będzie już na niej śladów brudu. Sierść po wyschnięciu i wyszczotkowaniu będzie pachnąca i czysta. Problemy z sierścią Supły Największym problemem w pielęgnacji shih tzu jest plątanie i filcowanie się sierści. Jeśli jednak będziemy stosować odpowiednie środki pielęgnacyjne, kąpać psa raz na dwa tygodnie (zawsze balsam po kąpieli) i szczotkować dwa razy w tygodniu (zawsze po spryskaniu odżywką do szczotkowania w aerozolu), nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Przy szczotkowaniu trzeba zwrócić uwagę na te miejsca, które się szczególnie łatwo filcują i sprawdzić czy nie ma tam nic co wymaga rozplątania. To nie włos okrywowy się filcuje, tylko podszerstek, wrażenie, że sierść nie jest splątana może być złudne, bo filce tworzą się często przy samej skórze i to te miejsca trzeba ze szczególną dokładnością sprawdzać. Jedno jest pewne: regularna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż mozolne rozsupływanie splątanej sierści Po mocno nasłonecznionym lecie, po zimie, chorobach, macierzyństwie i zawsze wtedy, kiedy włos zaczyna być suchy, matowy i odstający, potrzebna jest odpowiednia kuracja regenerująca, która pozwoli przywrócić sierści idealną kondycję. Więcej na ten temat Obfity włos porastający głowę powinien być spięty w kitkę, która nie może być zbyt mocno naciągnięta nie tylko ze względu na komfort psa, ale także z uwagi na jego wrażliwe, bardzo płytko osadzone oczy. Spinamy ją frotką lub spinką. Jeśli do tego celu wykorzystujemy gumki trzeba pamiętać, żeby je za każdym razem przecinać specjalnymi nożyczkami a nie ściągać, ponieważ wyrywa się przy tym mnóstwo włosów. Zaschnięte „śpiochy” w kącikach oczu powinny być usuwane przy pomocy specjalnego preparatu, który je rozpuści, wydrapywanie ich na sucho spowoduje powstanie pod oczami szpecących, łysych Shih tzu to pies z temperamentem i trudno mu odmówić przyjemności biegania po parku lub łące. Niestety z takiej eskapady przynosi w sierści mnóstwo gałązek i kłosków, które niezwłocznie po powrocie do domu trzeba delikatnie usunąć, zanim ich sobie razem z sierścią nie powygryza, Najlepiej najpierw usunąć je na tyle, ile się da palcami, a dopiero potem wyczesywać ustawionym na sztorc grzebieniem, żeby nie wyrywać włosa. Warto również sprawdzić, czy coś nie dostało się psu do uszu zwłaszcza, jeśli trze nimi o meble i dywan. Kilka rad: zawsze dokładnie rozplątać wszystkie supły przed kąpielą zamiast obróżki przeciw pchłom, która zagniata sierść, lepszy jest produkt "spot on" lub w aerozolu po przyjściu ze spaceru natychmiast zdejmować obrożę lub szelki, żeby nie wycierały i nie zagniatały włosa zabrudzenia w okolicach odbytu niezwłocznie wymyć wodą, jeśli nie ma takiej możliwości (na wystawie) można posłużyć się pudrem absorbującym w aerozolu wklejoną we włosy gumę do żucia można usunąć bez wycinania przykładając obustronnie kostki lodu zawinięte w cienką folię tak długo, aż guma zamrozi się na tyle, że będzie ją można rozkruszyć i wyczesać grzebieniem Higiena Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści: Akcesoria do pielęgnacji sierści kliknij tutaj Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści kliknij tutaj LEGENDARY SPRING SUNSET Z Kojca Coli Przygotowanie sierści do wystaw polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w idealnej kondycji, powinna być lśniąca i zdrowa, bez ubytków i śladów po wycinaniu supłów. Nie ma na to szans, jeśli pies żyje w grupie i cieszy się nieograniczoną swobodą. Nie znaczy to oczywiście, że trzeba zabrać mu radość zabawy, trzeba tylko odpowiednio zabezpieczyć jego szatę, która ma dla tej rasy znaczenie fundamentalne. To, że pies wystawowy musi być od pierwszych miesięcy życia bardzo starannie pielęgnowany, nie trzeba przypominać. Doskonałą metodą ułatwiającą utrzymanie sierści w porządku jest upinanie jej w kitki, splatanie w warkoczyki lub wreszcie zawijanie w papiloty. Wszystko zależy od trybu życia psa, jego temperamentu i wreszcie od tego, czy w domu są inne, zabawowo nastawione zwierzęta. W momencie, kiedy włos jest dostatecznie długi trzeba rozpocząć spinanie włosów na głowie, co zabezpieczy je przed wyrywaniem. Na początku najlepiej upinać dwa kucyki, które trzeba każdego dnia rozczesywać. Nie mogą naciągać włosów, muszą być spięte na tyle luźno, by nie naciągać skóry na głowie i pies nie odczuwał dyskomfortu. Gumkę za każdym razem trzeba rozciąć, bo przy jej ściąganiu bardzo się niszczy i wyrywa włosy. Z czasem robimy dwa następne kucyki na brodzie. W ten sposób pies nie brudzi jej sobie przy jedzeniu. Oczywiście wystawowy shih tzu musi być karmiony dobrą suchą karmą, gotowane w domu kleiste zupki nie wchodzą w rachubę. W miarę jak włos staje się coraz to dłuższy wydzielamy grzebieniem ze szpikulcem dość duży kwadrat na czubku głowy i dzielimy go na 4 równe mniejsze kwadraty. Na każdym z nich wyczesujemy kucyk i spinamy go gumką. Następnie spinamy dwa kucyki razem po prawej i dwa po lewej stronie głowy tak, by kierowały się na boki. W miarę wzrostu włosa dokładamy następne gumki, żeby chronić włos na całej jego długości. Jeśli są dobrze zrobione, pies tak się do nich przyzwyczaja, że praktycznie zapomina o ich istnieniu. Nieco później zaczynamy robić kucyki na brodzie. Wychodząc od wewnętrznego kącika oczu wyczesujemy pasmo idące do zewnętrznego kącika ust i spinamy je silikonową gumką lub bibułką do papilotów. W ten sposób włos nie będzie się moczył przy piciu. Są specjalne dozowniki do wody, które chronią włos przed zamoczeniem. Każdy ma swój własny sposób zabezpieczenia sierści przed zniszczeniem. W miarę jak włos staje się coraz to dłuższy, może pojawić się potrzeba zawijania papilotów. Dokładne wskazówki jak je zrobić można znaleźć tutaj. Wielu właścicieli shih tzu zamiast papilotów woli zaplatać warkoczyki. Bardzo dobrze zdają egzamin, trzeba tylko splatać je luźno i zabezpieczać na końcach lateksową gumką. Sprawdzają się zwłaszcza wtedy, kiedy pies przebywa cały czas w mieszkaniu, jego włos nie jest zbyt narażony na zniszczenie, natomiast chcemy chronić niektóre wybrane miejsca, zwlaszcza na spacerze. Chodzi tu głównie o moczenie włosa przy oddawaniu moczu. Jest to poważny problem, zwłaszcza u samców, bo mocz nie tylko filcuje sierść ale także zmienia jej barwę a do tego niezbyt ładnie pachnie. Trzeba wtedy ustalić, które pasmo jest moczone, bo to z reguły jest to samo miejsce i spleść dwa warkoczyki skierowane na boki w taki sposób, żeby pies nie zdołał ich zmoczyć. Pasmo włosa, które nie jest splecione zakrywa odsłonięte miejsce, pies wyglada tak, jakby miał oryginalne uczesanie. Przed spacerem odchylamy to pasmo do tyłu, podpinamy spinką i nie ma obawy, że pies je sobie zamoczy. Również z tyłu można spleść warkoczyki lub spiąć sierść na boki. Daje to naprawde znakomite efekty. Jeśli mimo tych wysiłków sierść przez przypadek zostanie zabrudzona, trzeba ją niezwłocznie po powrocie do domu wymyć. nikt się nie domyśli w jakim celu zostały zaplecione te warkoczyki Pielęgnujemy włos, regularnie spryskujemy go odżywką rozplątującą i pozwalamy mu rosnąć. Szata shih tzu powinna być długa, jest jednak kilka miejsc, w których włos wymaga skrócenia. Bardzo przydatna do tego celu jest elektryczna maszynka do strzyżenia, wyposażona w specjalne maleńkie ostrze. Przy jej pomocy skracamy włos na brzuchu, na wewnętrznej stronie ud oraz pod ogonem w okolicach odbytu. Można to również zrobić, zachowując dużą ostrożność, nożyczkami. Dotyczy to wszystkich psów, bez względu na to, czy są wystawiane. Nie należy się obawiać, że będzie to widoczne, wspaniały ogon w jaki wyposażyła go natura z pewnością to zakryje. Nie wolno zapominać o łapach. Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem. Przed wystawą koniecznie trzeba psa wykąpać, warto przy poprzednich kąpielach zaobserwować, kiedy sierść prezentuje się najlepiej, u niektórych psów może to być jeden dzień po kąpieli, u innych trzy. Jeśli zamiast normalnego suszenia, będziemy suszyć sierść warstwa po warstwie, rozdzielając ją tak, jak przy rozczesywaniu i kierując strumień powietrza pod włos, będzie robiła wrażenie bardziej obfitej. Sadzamy psa tyłem, wyczesujemy wzdłuż grzbietu równy przedziałek i rozczesujemy sierść na boki. Zazwyczaj nie jest to trudne, bo często czesany włos sam się równo układa. Inter Champion multi Champion TABU SAP’S Ad Acte Po wyczesaniu sierści robimy ostatnia korektę:• Sierść na brodzie wyczesujemy na boki i w dół i wyrównujemy degażówkami, żeby linia cięcia nie była widoczna • Pasma pokrywające uszy dokładnie wyczesujemy z włosem i dolny brzeg wyrównujemy, również degażówkami • Sierść na ogonie jest wyjątkowo długa i piękną kaskadą opada na grzbiet. Będzie się lepiej prezentowała, jeśli po uprzednim dokładnym rozczesaniu delikatnie ją wyrównamy, należy jednak uważać, żeby zachować maksymalną długość. • Im dłuższy włos na dole, tym lepiej, trzeba jednak sprawdzić, czy pies się o niego nie potyka, bo wtedy trzeba go minimalnie skrócić. W tym celu stawiamy psa na brzegu stołu i koniecznie zapewniamy sobie osobę towarzyszącą do pomocy i asekuracji. Wyczesujemy wlos tak, żeby spływał wzdłuż blatu i skracamy ostrymi nożyczkami to co wystaje poza jego dolną linię. Pozostaje jeszcze słynny, zwany z angielska top knot, znak firmowy shih tzu, którego nikt by nawet nie śmiał nazwać kucykiem, a którego upinanie trzeba doprowadzić do perfekcji. To prawdziwe dzieło sztuki musi nie tylko pięknie wyglądać, ale w nienaruszonym stanie dotrwać do końca wystawy. O tym jak się go upina piszemy tutajI jeszcze jedno: włos shih tzu powinien być idealnie prosty i wiele psów taki własnie, genetycznie zakodowany włos posiada. Czasem jednak włos jest falisty, co jest wprawdzie dopuszczalne, ale niepożądane. Tu z pomocą przychodzi prostownica, która idealnie wyprostuje falisty włos. Użyta do poprawnego, prostego włosa naciagnie go i nada mu połysk, co sprawi, że szata psa będzie wygladała olśniewajaco. Jeśli mamy ambicje wystawowe, oprócz przygotowania sierści, trzeba także nauczyć psa prezentowania się na ringu. Jak to zrobić w zakładce Wystawy - nauka wystawiania. Przed wejściem na ring KNOX Astarte Gold Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring dokładnie ją wyszczotkujemy i spryskamy odżywką nabłyszczającą, która działa antystatycznie i zapobiega elektryzowaniu się włosa. Wyczesujemy równy przedziałek wzdłuż grzbietu, sprawdzamy czy kucyk dobrze się trzyma i ewentualnie bardzo delikatnie utrwalamy niewidocznym lakierem. To musi być specjalny wystawowy lakier, bo szata shih tzu musi płynąć w biegu, nie może wyglądać jak skorupa. Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring chwilę z psem pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, sprawdzamy czy nie rozwichrzyła włosa, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring. Powodzenia! Interchampion Mł. Ch Pl RED WHITE SWEETS Z Kojca Coli Radzimy: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną, na przykład podczas oglądania zębów, fryzurę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w specjalnej, przypiętej do paska torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść. Uwaga Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.” Wystawa jest konkursem piękności, nie da się ukryć, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego zdecydowaliśmy się początkującym wystawcom to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy-jak poprawić urodę?" Ilość odwiedzin na tych stronach dowodzi, że ten temat budzi bardzo duże zainteresowanie. Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, chyba, że w namiocie, zawsze dyskretnie i z umiarem. Powrót Moskiewski stróżujący. Moskiewski stróżujący to bardzo silny i odważny pies, którego widok wzbudza respekt. W Polsce znajduje się na liście psów uznawanych za agresywne. Jego charakter rzeczywiście jest trudny, a istnienie rasy przez niektórych uznawane za kontrowersyjne. Moskiewski stróżujący na pierwszy rzut oka nieco

Rozmiarwysokość: 23–27 cm; waga: 4,5–9 kgUmaszczeniedopuszczalne wszystkie koloryCharakterniezależny, towarzyski, wesoły; toleruje inne zwierzęta domowe i dzieci; lubi spacery i zabawy ruchoweDługość życia10–16 lat Shih tzu od kilku lat pojawiają się na szczycie listy najczęściej wybieranych przez Polaków ras psów. Nic dziwnego – są nie tylko małe, lecz także zdrowe, długowieczne i dosyć inteligentne. Dowiedz się o nich więcej. Ich pielęgnacja wymaga systematyczności, jednak nie jest szczególnie trudna. Z takim pieskiem poradzi sobie nawet osoba, która wcześniej nie miała czworonożnego towarzysza. Podstawową trudnością jest niewątpliwie znajomość prawidłowej nazwy tej rasy, bo jest również wyszukiwana jako: “shi tzu”, “shihu tzu”, czy po prostu “rasa psów shih tzu”. Poniżej znajdziesz wszystko, co chciałbyś wiedzieć o tej rasie. Shih tzu – waga i wygląd Shih tzu należą do niewielkich ras psów. Samce osiągają wielkość między 22 a 27 cm, samice zaś – zaledwie 20–25 cm. Ich waga waha się od 4 do 8 kg. Jak widać, są nieduże. Jednak chociaż sprawiają wrażenie kruchych i delikatnych, to są krzepkie i dość dobrze umięśnione, szczególnie w obrębie kończyn. Jak wygląda ta rasa? Ich głowy są okrągłe, a szczęki szerokie. Czasami nawet pieski te mają lekki przodozgryz albo zgryz cęgowy. Shih tzu mają okrągłe, duże oczy o ciemnej barwie, chociaż u psów o umaszczeniu wątrobianym lub z wątrobianymi znaczeniami zdarzają się oczy jaśniejsze. Ich nosy przeważnie są czarne. Tu też są wyjątki – shih tzu wątrobiane będą miały już jaśniejsze nosy, zwykle o ciemnowątrobianej barwie. Mają zwisające i duże uszy, a ich ogon jest osadzony wysoko i bogato owłosiony. Włos okrywowy tej rasy jest długi i gęsty. Mimo to sierść nie powinna przeszkadzać im w poruszaniu się ani widzeniu. Dopuszczalne są wszystkie barwy sierści – pożądane u łaciatych shih tzu są biała końcówka ogona oraz biała strzałka na głowie. Shih tzu – usposobienie Shih tzu należą do psów o zrównoważonej i niekonfliktowej naturze. Chociaż to zwierzęta dość niezależne, które nie potrzebują bezustannej obecności człowieka w swoim otoczeniu, nie oznacza to, że nie przywiązują się do opiekuna. Wręcz przeciwnie. Rasa ta należy do oddanych i wiernych zwierząt, które będą chciały spędzać czas z ukochanym człowiekiem. Mogą potrzebować czasem momentów samotności, ale nie stronią od przytulania, głaskania czy zabaw i treningów. Ich oddanie człowiekowi sprawia, że nie mają skłonności do ucieczek i na spacerach pozostają spokojne (choć nie zawsze są posłuszne). Spokój i urok, czyli główne cechy tej rasy Shih tzu zjednują sobie otoczenie swoim naturalnym urokiem oraz przyciągają innych spokojnym i jednocześnie przesympatycznym charakterem. Dobrze dogadują się zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami. Praktycznie nie mają one instynktu łowieckiego. Mimo że są bardzo odważne, to ich naturalne zaufanie do ludzi sprawia, że nie nadają się do stróżowania. Shih tzu, czyli pieski pełne energii Shih tzu chętnie uczestniczą w zabawach i różnorodnych aktywnościach fizycznych. Harce są dla nich sposobem na rozładowanie nagromadzonej energii oraz na nawiązanie więzi z opiekunem. Są psami inteligentnymi, które przy odpowiednim treningu szybko uczą się nowych komend. Jednocześnie jednak musisz mieć na uwadze, że potrzeba w stosunku do nich dużej dozy cierpliwości. Z natury są bowiem niezależne i nie zawsze chcą podporządkowywać się „rozkazom”. Jak utrzymać pieska w dobrej formie? Treningi są niezwykle ważne, jeśli chodzi o te zwierzęta. Potrafią one dostosować się niemal do każdych warunków mieszkalnych, przez co niektórzy traktują je jak typowe „kanapowce” i zaniedbują ich potrzebę aktywności fizycznej. To z kolei może prowadzić do nadmiernego ich tycia – psy tej rasy należą do łakomczuchów i przez brak ruchu mogą zanadto przybrać na wadze. Ważne jest zatem racjonalne żywienie oraz regularne zabawy i treningi, aby były zdrowe i szczęśliwe. Shih tzu – choroby Shih tzu z dobrych hodowli należą do psów odpornych i większość chorób jest im niestraszna. Chorują stosunkowo rzadko, jednak rasa wykazuje oczywiście skłonność do pewnych zaburzeń. Są to: choroby oczu;choroby zębów;zwężenia nozdrzy i alergie;zwyrodnienia stawów Choroby oczu i ich profilaktyka Do najczęstszych schorzeń, jakie się im przytrafiają, należą choroby oczu. Zdarza się, że kanaliki łzowe ulegają zwężeniu, a to powoduje nadmierne łzawienie z oczu. Ponadto ich oczy, przez swój rozmiar, nieraz mogą ulegać mechanicznym urazom. Opiekunowie psów chcą chronić ich oczy przed podrażnieniami i czasami związują im włosy gumką na czubku głowy. Warto także regularnie kontrolować i przemywać okolice oczu, aby usunąć zanieczyszczenia. Jak dbać o ich zęby, nerki i kręgosłup? Bardzo często cierpią również na choroby zębów, dlatego opiekunowie powinni zwracać na nie szczególną uwagę. Regularne usuwanie kamienia może pomóc w zapobieganiu psuciu się oraz wypadaniu zębów. Oprócz tego psom nierzadko zdarzają się zaburzenia pracy nerek, dlatego zaleca się ich opiekunom, aby systematycznie zabierali swoje pupile na badania weterynaryjne. Dzięki temu można wcześnie wykryć ewentualne choroby. Schorzenia, na które opiekunowie tej rasy powinni także zwracać uwagę, to zwężenie nozdrzy oraz alergie. Ponadto, pieski do ok. 6–7 miesiąca życia nie powinny same korzystać ze schodów, może to bowiem zanadto obciążać ich kręgosłup oraz prowadzić do zwyrodnień stawów. Mimo niektórych chorób, na które opiekunowie tych psiaków powinni oczywiście zwracać uwagę, są to zwierzęta wyjątkowo zdrowe. Dowód? Żyją one wyjątkowo długo – od 10 do nawet 20 lat! Pies shih tzu – pielęgnacja Sierść shih tzu jest długa i bardzo gęsta. Z tego względu wymagają one starannej pielęgnacji. Włosy należy rozczesywać codziennie, przy użyciu specjalnego grzebienia lub szczotki z metalowymi zębami. Musisz zwracać szczególną uwagę na tworzące się w sierści kołtuny, szczególnie w okresie linienia. Takie zjawisko występuje u szczeniaków, około ósmego miesiąca. Wówczas ich sierść zmienia się ze szczenięcej na dorosłą. Niektórzy, chcąc ułatwić proces rozczesywania, spryskują włosy psów mieszanką delikatnej odżywki i wody. Jak dbać o jego sierść? Kosmetyki stosowane do czyszczenia sierści shih tzu powinny charakteryzować się wysoką jakością i być przystosowane do pielęgnacji psów. Ludzkie kosmetyki mogą bowiem podrażniać skórę zwierząt. Bardzo istotnym czynnikiem pielęgnacji ich sierści jest także regulowanie jej długości. Włosy należy przycinać w okolicy łap oraz pod ogonem. Niektórzy decydują się również na delikatne strzyżenie grzywki, aby nie przysłaniała psom pola widzenia. Jeżeli zwierzę nie bierze udziału w wystawach, można udać się do groomera i poddać psa radykalnemu strzyżeniu. Wówczas odpadają częste kąpiele zwierzaka – myjemy go tylko w razie potrzeby. Oczy shih tzu są nierzadko narażone na różnego rodzaju schorzenia. Dość powszechne jest u nich zwężenie kanalików łzowych. Psie oczy nadmiernie łzawią, a to prowadzi do powstawania brunatnych zacieków. Regularna kontrola oczu psów, połączona z przemywaniem ich okolic pomoże w zachowaniu czystości i przyczyni się do zwiększenia ich komfortu. Dieta shih tzu, czyli podstawa ich dobrej kondycji Żywienie shih tzu stanowi bardzo ważny element właściwej opieki. Są łakome i niestety wykazują skłonność do tycia. Porcje jedzenia powinny być odpowiednio dopasowane, podawane o regularnych porach (szczeniaki powinny jeść 3–4 razy dziennie, dorosłe osobniki zaś 1–2). W przypadku, kiedy zwierzę otrzymuje dodatkowe smaczki np. podczas zabawy lub treningu, powinno się doliczyć je do codziennego bilansu kalorycznego. Do jedzenia można podawać gotowe karmy renomowanej firmy lub zdecydować się na samodzielne przygotowywanie posiłków – wówczas należy pamiętać o uzupełnianiu jedzenia specjalnymi preparatami z witaminami. Shih tzu a skrajne temperatury Shih tzu należą do psów, które wyjątkowo kiepsko znoszą upały. W przypadku wysokich temperatur należy podawać im dużo wody i zapewnić odpowiednio zacienione miejsce. Warto również ograniczać dłuższe spacery. Dzięki swojemu podszerstkowi dość dobrze radzą sobie za to podczas niskich temperatur. Warto przy tym pamiętać, że w przypadku, kiedy twój pies jest krótko ostrzyżony, należy na czas spacerów zakładać mu ciepłe ubranko, aby nie narazić go na wyziębienie. Rasa shih tzu – hodowla Psy te niezwykle popularne w naszym kraju, tym samym nie jest trudno o znalezienie zarejestrowanej hodowli. Należy jednak wystrzegać się miejsc, co do których masz podejrzenia, że nie działają zgodnie z zasadami wytyczonymi przez Związek Kynologiczny. Możesz się zetknąć z ogłoszeniami o sprzedaży tzw. shih tzu miniaturki – jednak pamiętaj, że taka rasa nie istnieje, a każdy pies, który waży poniżej 4 kg, jest odstępstwem od wzorca. „Miniaturki” z reguły mają wiele wad genetycznych, które przyczyniają się do ich przedwczesnej śmierci. Shih tzu – cena Wszyscy, którzy chcą przygarnąć pod swój dach psa rasy shih tzu, powinni nastawić się na wydatek rzędu około 3 tys. zł. Ostateczna cena za psa będzie zależała jednak od wielu czynników, jak wiek i płeć zwierzaka oraz renoma hodowli. Pieski shih tzu – historia rasy Nie jest do końca jasne, na kiedy można datować powstanie tej rasy. Najprawdopodobniej wywodzi się ona z XVII-wiecznych Chin, z okolic Tybetu. Mówi się, że cesarz z dynastii Qing po otrzymaniu piesków Lhasa apso w darze od Dalajlamy skrzyżował je z pekińczykami, dając początek rasie podobnej do shih tzu. Możliwe jednak, że są znacznie starsze. Największą popularność zyskały one dopiero w XIX wieku. Przyjmuje się, że profesjonalna hodowla tych zwierząt rozpoczęła się dopiero za czasów rządów cesarzowej Tzu Hsi. Dzieje rasy w XX wieku W 1934 roku powołano Związek Hodowców Psów w Pekinie, a w 1938 r. ustalono oficjalny wzorzec rasy. Po dojściu komunistów do władzy pozbyto się większości psów zamieszkujących pałacowe pokoje. Większość Chińczyków nadal traktowała owe psy z uwielbieniem, jednak nie było już tak łatwo się na nie natknąć, jak niegdyś. Mieszkańcy Chin przez długi czas nie pozwalali na wywożenie psów za granicę. Mimo to pierwsze pojawienie się shih tzu w Europie można datować już na lata 30 XX wieku. W 1935 roku założono w Anglii klub psów owej rasy. W Polsce pojawiły się zaś dopiero w latach 80. XX wieku. Shih tzu – dla kogo? Jak już wspomnieliśmy, zwierzęta te bardzo dobrze dogadują się niemal z każdym. Wyróżnia je nieodparty urok i pogoda ducha. Są ufne i garną się nawet do osób, których nie znają zbyt dobrze. Ich potencjalni opiekunowie powinni jednak nastawić się na to, że psy te nie zawsze są skłonne do przytulania i zabawy – nie odmawiają jej, kiedy same mają na nie ochotę, jednak nie należy ich do tego przymuszać. Idealny kompan dla dzieci i osób starszych Nie okazują agresji, są sympatyczne i bezkonfliktowe. Dzięki temu psy stanowią idealnego kompana również dla starszych dzieci. Maluchy powinny przebywać w towarzystwie tej rasy wyłącznie pod opieką dorosłych, bowiem mogą tym niewielkim pieskom nieopatrznie wyrządzić krzywdę. Shih tzu nadają się również jako towarzystwo osób starszych. Powinni oni jednak pamiętać o zapewnieniu pieskowi codziennej dawki aktywności fizycznej np. przy aportowaniu piłki. Niemal zupełny brak instynktu łowieckiego sprawia, że psy te mogą mieszkać w domu, w którym znajdują się także inne zwierzęta. Z pewnością dogadają się z pokojowo usposobionymi psami, kotami, a także z mniejszymi zwierzętami, jak króliki czy świnki morskie. Jaki powinien być opiekun psa tej rasy? Psy rasy shih tzu potrzebują opiekuna, który będzie czuły i jednocześnie stanowczy. Nie potrzeba żadnych szczególnych umiejętności, aby zająć się nimi. Jednak należy pamiętać o kilku wskazówkach, które pozwolą na wychowanie psa przyjaznego i w miarę posłusznego. Zaniechanie treningów oraz ustępowanie mu we wszystkim może sprawić, że stanie się on sfrustrowany i krnąbrny. Shih tzu – ciekawostki Nazwa „shih tzu” wywodzi się z języka chińskiego i oznacza „lwi pies”. Przez kształt włosów na głowie nierzadko bywa także nazywany „psem chryzantemą”. Wiele znanych osób ma lub miało psy tej rasy, Colin Farell, Bill Gates, Beyonce i Mariah Carey. To psy delikatne i sympatyczne, które potrzebują jednak wychowania i jasnego postawienia zasad. Jeśli odpowiednio wyważysz podejście czułe i stanowcze, taki piesek będzie twoim przyjacielem przez wiele lat. Popularne imiona dla psa rasy shih tzu Popularne imiona dla psa rasy shih tzu to: Luna;Lola;Maks;Bruno;Nela. Najczęściej zadawane pytania Ile może kosztować shih tzu? Shih tzu zdecydowanie nie należy do najtańszych psów, szczególnie jeśli pochodzi od utytułowanych rodziców. „Zwykłe” pieski z rodowodem, jeśli nie kupujemy ich z renomowanej hodowli, kosztują co najmniej 1,5–4 tysiące. Czy psy shih tzu są chorowite? Shih tzu to psy chorowite, ze skłonnością do chorób genetycznych. Szczególnie narażone są tak zwane pomeraniany miniaturki, które w rzeczywistości są pieskami tej rasy mniejszymi od wzorca. Czy shih tzu są dobre dla dzieci? Shih tzu to dobry pies dla dziecka, o ile nasza pociecha będzie umieć odpowiednio się nim zajmować i traktować go delikatnie. Zwierzę to łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Czy shih tzu gryzie? Shih tzu nie powinien gryźć ani przejawiać innych objawów agresji. Jeśli tak się dzieje, najprawdopodobniej jest to wina nieprawidłowego wychowania lub złych wspomnień. Dlaczego shih tzu wymiotuje? Wymioty u shih tzu mogą być objawem różnego rodzaju problemów z przewodem pokarmowym, infekcji, chorób nerek i wątroby, nowotworu lub po prostu stresu. Jeśli twój pies wymiotuje, najlepiej skonsultuj się z weterynarzem. Na co choruje shih tzu? Shih tzu cierpią zazwyczaj z powodu chorób genetycznych, takich jak rozszczep podniebienia, wypadanie gałki ocznej czy zespół oddechów psów krótkoczaszkowych i niedorozwój zastawki trójdzielnej Kiedy wymiana włosa u shih tzu? Wymiana włosa u shih tzu występuje około 8. miesiąca życia. Wówczas włos szczenięcy wymieniony jest na dorosły. Co ciekawe, poza tym, shih tzu nie linieje. Po czym poznać, że to shih tzu? Shih tzu poznamy przede wszystkim po charakterystycznej sierści — długiej i gęstej, z gęstym podszerstkiem i małym rozmiarze. Czy shih tzu lubi się przytulać? Shih tzu to pies, który kocha się przytulać i być głaskany, uwielbia spędzać czas z właścicielem. Należy jednak pozwolić pieskowi zdecydować, kiedy nadszedł koniec pieszczot i nie głaskać go na siłę. W jakim wieku shih tzu przestaje być szczeniakiem? Shih tzu przestaje być szczeniakiem około pierwszych urodzin, pod względem rozwoju psychicznego. Wzrost fizyczny kończy się u psów tej rasy jeszcze szybciej, bo po około 6 miesiącach życia. Co może a czego nie może jeść shih tzu? Shih tzu nie może jeść tych samych rzeczy co wszystkie inne rasy, jednak w jego przypadku należy zwracać na to jeszcze większą uwagę: ze względu na jego mały wzrost, dużo mniejsza dawka będzie szkodliwa. Shih tzu nie może jeść więc wszelkiego rodzaju słodyczy, cebuli, czosnku i szczypiorku, czy kości poddanych obróbce termicznej. Możemy mu za to śmiało podawać jabłka, gotowane ziemniaki, czy banany. Czy shih tzu lubią spacery? Wbrew obiegowej opinii, shih tzu nie są pieskami, które lubią jedynie leżenie na kanapie. Wręcz przeciwnie, są to zwierzęta pełne energii, nawet w podeszłym wieku. Lubią długie spacery i zabawę. Co najbardziej lubi robić shih tzu? Shih tzu uwielbia zabawy wszelkiego rodzaju, zarówno z opiekunem, jak i innymi zwierzętami. Lubi też długie spacery, a także wspólny odpoczynek z właścicielem. Co gotować dla shih tzu? Dla shih tzu można gotować jedzenie w postaci mięsa z kurczaka i indyka, ryżu i warzyw, takich jak marchewka. Należy pamiętać, aby nie przekraczać zapotrzebowania kalorycznego zwierzęcia, które dla 5-kilogramowego shih tzu wynosi 374 kilokalorii na dobę. Jakie mięso może jeść shih tzu? Shih tzu może jest mięsa takie jak wołowina, jagnięcina, mięso z królika, dziczyzna, drób, ryby morskie, podroby. Co na stawy dla shih tzu? Na wzmocnienie stawów u shih tzu można stosować preparaty zawierające glukozaminazę i chondroitynę, omułek zielonowargowy, kwasy omega-3, kolagen i kwas hialuronowy. Czy shih tzu dużo szczeka? Shih tzu to pies, który sporo szczeka. Wynika to z jego natury, jako że pierwotnie małe psy miały swoim szczekaniem ostrzegać o niebezpieczeństwie. Jeśli jednak ustalimy przyczyny nadmiernego szczekania, możemy go psa oduczyć. Czy shih tzu niszczą rzeczy w domu? Psy shih tzu zazwyczaj nie niszczą rzeczy w domu. Należy jednak pamiętać, że te psy potrzebują towarzystwa i bliskości z właścicielem, a zostawione same na zbyt długo mogą zachowywać się destrukcyjnie. Jak pozbyć się pcheł u psa shih tzu? Aby pozbyć się pcheł u psa shih tzu, najlepiej zastosować profesjonalne preparaty do tego przeznaczone. Należy też dokładnie wyczesać psa, aby pozbyć się jaj z jego skóry oraz wyczyścić jego otoczenie, jak kojec i zabawki. Jak rośnie shih tzu? Shih tzu rośnie przede wszystkim pomiędzy 4 a 6 miesiącem życia, osiągając po tym czasie wzrost i wagę psa dorosłego. Po tym czasie powinien osiągnąć wagę od 4,5 do 8 kilogramów i wzrost do 27 centymetrów w kłębie. Czym przemywać oczy psa shih tzu? Shih tzu należy przemywać oczy raz dziennie, letnią wodą, rumiankiem, lub specjalnym płynem do higieny psich oczu, za pomocą zwilżonego wacika. Dlaczego shih tzu mlaska? Mlaskanie u shih tzu może sygnalizować niestrawność lub refluks i nadmiar soków żołądkowych. Jeśli pies często zachowuje się w taki sposób, warto skonsultować to z weterynarzem. Czy shih tzu może jeść kaszę? Shih tzu może jeść kaszę, najlepiej gryczaną lub owsianą, o ile jest ona stosowana jako uzupełnienie diety, a nie jej podstawa. Jaką długość ma shih tzu? Według wzorca FCI długość shih tzu mierzona od kłębu do nasady ogona powinna być nieco większa od wysokości w kłębie. Dlaczego shih tzu atakuje inne psy? Shih tzu to psy o bardzo silnym charakterze, niestety ze względu na mały rozmiar, często nie są traktowane w ten sposób. Nieodpowiednie wychowanie lub złe traktowanie w przeszłości może sprawiać, że shih tzu atakuje inne psy, lub swoich domowników. Jaka jest najlepsza karma dla shih tzu? Najlepsza karma dla shih tzu to taka, która zaspokaja jego zapotrzebowanie na wszystkie składniki, a więc zawiera w sobie mięso, ryby, warzywa, owoce oraz oleje. Nie powinna natomiast zawierać zbyt dużo zbóż.

Shih Tzu są zabawne i pewne siebie, a z jednym z nich nigdy nie jest nudno. Są też bardzo czułe i są wspaniałymi psimi towarzyszami. Lista jest nieskończona! Shih Tzu to zazwyczaj małe psy ważyć od 9 do 16 funtów i należą do grupy zabawek AKC. To stara rasa psów z cesarskich Chin, uważana za produkt Lhasa Apso i pekińczyka.

Niewielkich rozmiarów shih tzu to psy pochodzące z Tybetu. Ich ciekawe usposobienie oraz wyjątkowy wygląd sprawiły, że szybko podbiły serca europejczyków. Obecnie w naszym kraju działa wiele hodowli tej rasy. Dlatego warto wiedzieć jak właściwie wygląda i ile waży idealnie zbudowany, dorosły shih szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o shih tzu. Ile waży rasowy shih tzu? Shih tzu miniaturka Charakterystyka rasy rozpoczyna się od określenia jej prawidłowych proporcji ciała. Niekiedy w ofertach sprzedaży pojawia się pies miniaturka. Warto pamiętać, iż istnieje tylko jeden wzorzec rasy, który został stworzony przez FCI. Nie istnieje rasa shih tzu miniaturka, jest to jedynie wymysł pseudohodowli. Nadmierna miniaturyzacja rasy może doprowadzić do wielu chorób o podłożu genetycznym. Miniaturka może cierpieć na groźne dla życia zespolenie wrotno oboczne, a to jedynie niewielka część możliwych problemów zdrowotnych. Dlatego przed zakupem szczeniaka, warto dopytać jaka jest docelowa waga shih tzu z danego miotu. Jeśli usłyszymy, że jest to piesek miniaturka, najprawdopodobniej hodowla nie jest warta naszego zaufania. Prawidłowa waga shih tzu Wiemy już, że nie istnieje rasa shih tzu miniaturka. W dalszym kroku warto zapoznać się z dokładnym opisem rasowych pupili, ocenić ich umaszczenie, cechy charakteru i proporcje dorosłego psa. Wszelkie informacje uzyskamy we wzorcu rasy numer 208. Docelowa waga shih tzu powinna wynosić pomiędzy 4,5 – 8,0 kg. Jest to prawidłowa, zdrowa masa dorosłego pupila owej rasy. Wzorzec nie rozróżnia tu odrębnych kategorii dla psa i suczki. Idealna waga shih tzu w wieku dorosłym powinna wynosić 4,5 – 7,5 kg, jest to wzorcowy ideał, do którego dążą hodowcy na całym świecie. Zbyt niska lub zbyt wysoka waga shih tzu może dyskwalifikować ich z możliwości brania udziału w wystawach. Mimo wszystko w każdym miocie mogą trafić się rasowe psy, których docelowa waga okaże się nieprawidłowa ze wzorcem. Najważniejsze, aby pochodziły od zdrowych i przebadanych rodziców, co może uchronić szczeniaka przed obciążeniem chorobami genetycznymi. Na niektórych forach pojawiają się zdjęcia i tabela wagi szczeniąt. Porównując zdjęcia i dane z tabel, możemy określić przybliżoną, docelową wagę szczeniaka. Pamiętajmy jedynie, że cechy wyglądu i proporcje są dziedziczone po rodzicach. Dlatego warto poprosić hodowcę by opisał docelowe proporcje szczeniaka z danego miotu. A może zainteresuje cię także ten artykuł o czarnym shih tzu. Polecane karmy i akcesoria dla psów - sprawdź ceny! Ogólna charakterystyka rasy – opisujemy rasowe shih tzu Jaki jest i jak wygląda shih tzu? Sprawdzamy dopuszczalne umaszczenie i usposobienie shih tzu Kupując szczeniaka, bierzemy pod uwagę to jak wygląda, a także jak się zachowuje w codziennych kontaktach z człowiekiem. Opis rasy shih tzu powinien zadowolić wielu potencjalnych nabywców czworonogów. Rasowe psy wyglądają bardzo elegancko. Posiadają gęsty podszerstek, zapewniający odpowiednią izolację termiczną, a także miękką i gładką okrywę właściwą. Warto wiedzieć, że włos właściwy rośnie przez całą długość życia pupila. Rasowe shih tzu wymagają regularnego czesania oraz strzyżenia. Gęsta okrywa włosowa może posiadać dowolne umaszczenie. Dużą popularnością cieszy się umaszczenie psa typu tricolor. Dopuszczalne jest również umaszczenie jedno i dwubarwne. Wzorcowe umaszczenie dorosłego psa rasy shih tzu może przybierać dowolne odcienie. Wszystkie będą uznawane przez wzorzec FCI. Jaka jest prawidłowa waga shih tzu, w tym waga szczeniaka oraz waga psa dorosłego Unikalne cechy wyglądu łączą się z przyjaznym charakterem. Usposobienie shih tzu to kolejna kwestia, na którą warto zwrócić uwagę. Zdjęcia eleganckich pupili zazwyczaj prezentują grzeczne, ułożone psy. Wiążę się to z faktem, że szkolenie szczeniaka nie jest szczególnie skomplikowane. Co prawda usposobienie shih tzu może być czasem nieco uparte, jednak w większości przypadków nauka szczeniaka nie sprawia większych kłopotów. Usposobienie shih tzu przejawia się też w dużej aktywności fizycznej, odwadze oraz lojalności wobec właściciela. Rasowe pieski chętnie wchodzą w relacje z innymi zwierzętami i nie przejawiają wobec nich agresji. Zazwyczaj są łagodne w kontaktach z dziećmi, lubią towarzystwo, a wspólne zabawy sprawiają w nich wiele radości. Długość życia psa i możliwe choroby shih tzu Znamy już najczęstsze cechy charakteru dorosłego psa i określiliśmy, jak wyglądają rasowe pupile. Warto także poznać średnią długość życia owej rasy. Co ciekawe, pochodzące z Tybetu shih tzu należą do ras długowiecznych. Średnia długość życia wynosi do 20 lat, co jest bardzo dobrym wynikiem wśród ras, które ważą ponad 4 kg. Porównywalna, średnia długość życia występuje jedynie u ras miniaturowych, takich jak chihuahua. Niestety pełna charakterystyka rasy prezentuje także liczne choroby shih tzu. Małe psy często cierpią na problemy z uzębieniem, a ich powszechnym problemem jest odkładanie się kamienia nazębnego. Częste choroby shih tzu są też spowodowane nietypowym kształtem czaszki. Do poważnych zaburzeń należy wypadanie gałki ocznej czy zespół oddechów psów krótkoczaszkowych. Małe shih tzu mogą także cierpieć na alergie pokarmowe czy niedrożność kanalików łzowych. Opis rasy wskazuje na to, że shih tzu należą do częstych pacjentów klinik weterynaryjnych. Cena szczeniaka i charakterystyka dobrej hodowli Rasa shih tzu nie jest najtańsza w zakupie, a cena szczeniąt z rodowodem ZKWP zazwyczaj rozpoczyna się od kwoty 4500 zł. Jest to bardzo atrakcyjna stawka za małe szczenięta, które nie mogą brać udziału w wystawach. Są to tak zwane pieski na kolanka. Cena za psy z bardziej znanych hodowli zazwyczaj waha się w przedziale 5000-6500 zł. W owej kwocie nabędziemy małe szczenięta na kolanka lub z uprawnieniami wystawowymi. Zdjęcia małych shih tzu na sprzedaż prezentują tutaj psy o idealnych proporcjach oraz ciekawym umaszczeniu. Ceny niektórych szczeniąt wystawowych mogą przekraczać kwotę kilkunastu tysięcy złotych. Pamiętajmy, że sama cena nie może być jedynym kryterium, które bierzemy pod uwagę podczas zakupu. Shih tzu to rasa wymagająca pielęgnacji, dlatego warto wybrać doświadczonego hodowcę. Dobra hodowla pokaże nabywcy warunki, w jakich żyją małe szczeniaki, omówi choroby shih tzu, podpowie jakie wymagania posiada rasa, a także udostępni pełną dokumentację i podpisze umowę. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 78,9% czytelników artykuł okazał się być pomocny

Shih tzu włosy swe powinien mieć długie, jedwabiste i miękkie. Należy codziennie je wyczesywać. Shih tzu dorosły to psiak w okolicach 2-3 roku życia. Możemy spotkać osobniki z różnym umaszczeniem, np. Shih tzu czarny, Shih tzu biały, lub mieszankę – Shih tzu biało czarny. Na podstawie koloru sierści właściciele często

dagag4 zapytał(a) o 15:40 Ile powinien ważyć 2-letni pies rasy Shih - Tzu? Mój waży 10 kg. To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% 0 0 Odpowiedz Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 15:41: A powinien tak gdzieś około 14kg Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 18:29 Wiesz musi ważyć 12 - 15 kg gdzieś tak Uważasz, że ktoś się myli? lub
. 42 113 75 686 6 596 255 474

ile powinien ważyć pies shih tzu